Eerste dagen op de Campus en Tarrytown
Door: Nan Cao Blokhuis
Blijf op de hoogte en volg Nan Cao
13 Januari 2015 | Verenigde Staten, New York
Hee iedereen!
Dit is mijn derde dagje op de campus! Voor die tijd heb ik nog geen tijd gehad om dit dagboekje te updaten, maar daar komt nu verandering in!
We beginnen bij het begin (dat is meestal wel handig). Zondagochtend moest ik om 03.30 uur opstaan omdat ik om 04.45 op schiphol moest zijn! Ik moest overstappen op Londen Heathrow en dacht dat ik daar nog wel even de tijd had om rustig een kopje koffie te drinken met wat lekkers er bij... maar nee hoor: keep on dreaming (ja ik begin nu al met m'n engelse woordjes :) ). Het was CHAOS daar. Het was super druk en er waren heel veel mensen die moesten overstappen. Nadat ik eindelijk door douane heen was, moest ik eerst nog een hele wereldreis maken om bij de gate te komen. En uiteindelijk kwam ik vlak voordat de gate dicht zou gaan nog aanrennen.
Eenmaal in het vliegtuig had ik gelukkig een leuke buurvrouw en geen dikke, snurkende man. Ik moest er tenslotte 80 uur (7.40uur) naast zitten... De buurvrouw was een heel aardig meisje uit Texas, waardoor ik alvast in de Amerikaanse sferen komen!
De vlucht ging helemaal goed, totdat... ik aankwam op JFK airport in New York. Na een lange rij voor de zoveelste controle kwam ik dan eindelijk aan in de aankomsthal, waar een hele hoop mannetjes met bordjes stonden, maar die van mij dus mooi niet. Uiteindelijk zag ik een man met een knalroze bordje staan (knalroze is de kleur van EF, de organisatie waarmee ik weg ben) dus vroeg ik hem half wanhopig of hij dan misschien mijn transfer was, maar ik gaf de hoop al op toen ik: 'limousine' op z'n bordje zag staan. Vervolgens heb ik de noodnummers van de school gebeld en na een lang gesprek heb ik eindelijk kunnen uitleggen dat ik graag opgehaald wilde worden op JFK airport, terminal 7 bij de Starbucks.
De rit naar de campus duurde ongeveer een uur. Ik reisde met een meisje uit Mexico en een jongen uit Oostenrijk.
Uiteindelijk kwam ik pas in de avond aan op de campus en was ik helemaal kapot. Eten en daarna slapen dacht ik, maar dat kwam er niet van. Het eten is trouwens wel heel erg lekker hier. Tegen alle verwachtingen in, is het niet elke dag een grote pan macaroni, maar (echt waar) zo'n 4 verschillende keukens (mexicaans, aziatisch, pizza, 'daily dish') en een salade bar, waar je je eigen salade kan samenstellen. Ook hebben ze gewoon stokbrood en brood met pitjes en allerlei soorten drinken. Het ontbijt is trouwens nog geweldiger: Verse wafels, panecakes en croissantjes, havermout, granola, vers fruit, scrambled eggs, gebakken ei, gekookt ei, appels en bananen, bagels etc.) O ja en goede koffie!.
Maar goed na het avondeten wilde ik gaan slapen, alleen kwam ik er toen achter dat ik m'n telefoon kwijt was (die uiteindelijk gelukkig bij de security lag) en dat we lekkage in de kamer hadden. Nou... daar zijn ze nu nog mee bezig. De vloer is helemaal nat aan een kant van de kamer, gelukkig zijn de bouwvakkers wel gezellig en grappig (en hebben ze een geweldig Amerikaans accent) maar na vandaag zouden ze het eindelijk gerepareerd hebben (tenminste dat beloven ze). Ik heb twee roommates. Het ene meisje komt uit Taiwan en de ander uit Chili.
Gister had ik een welcome tour door New York met een grote groep. Dit was heel erg gezellig, alleen denk ik dat ik nog beter Spaans ga leren dan Engels hier, aangezien meer dan de helft hier uit Latijns-Amerika komt en ze non-stop Spaans spreken. Deze mensen zijn nog niet m'n klasgenoten, die ga ik vandaag ontmoeten en ik denk dat zij wel wat langer zullen blijven en Engels spreken, want al die Latijns-Amerikanen blijven allemaal maar 2-3 maanden.
Okee nog niet stopppen met lezen, want: Vanochtend heb ik m'n eerste bezoekje aan Tarrytown gebracht (het dorp waar de campus in staat). Het is echt het meest schattige dorpje wat ik ooit gezien heb. Ik moest op zoek naar een oplader voor mijn Macbook, omdat deze niet in de wereldstekker past. Maar zoals verwacht was er geen winkeltje in Tarrytown, die opladers voor een Macbook air verkochten. Ik had het bijna opgegeven, toen ik besloot toch nog 1 keer aan een meisje te vragen of zij wist of er echt geen winkel in de buurt was die dit verkocht. Toen zei ze dat die hier waarschijnlijk niet zit maar dat zij er nog wel een had liggen tuis en dat ik die mocht hebben, omdat haar laptop toch kapot was gegaan! Ik bood nog aan haar er wat voor te betalen, maar dat hoefde niet. Er van uitgaande dat ze me niet ging kidnappen ben ik met haar mee gelopen en heb ik m'n eerste ervaring met de binnenkant van een Amerikaanse huis gehad! (it was amaazing). Dus nu heb ik gewoon een gratis oplader van een random persoon op straat gekregen ... zo raar, maar mijn ochtend kon niet meer stuk!
Nu heb ik zometeen om 14.00 uur m'n eerste les! En hoe dat gaat verlopen... vertel ik in de volgende aflevering :)...
Dit is mijn derde dagje op de campus! Voor die tijd heb ik nog geen tijd gehad om dit dagboekje te updaten, maar daar komt nu verandering in!
We beginnen bij het begin (dat is meestal wel handig). Zondagochtend moest ik om 03.30 uur opstaan omdat ik om 04.45 op schiphol moest zijn! Ik moest overstappen op Londen Heathrow en dacht dat ik daar nog wel even de tijd had om rustig een kopje koffie te drinken met wat lekkers er bij... maar nee hoor: keep on dreaming (ja ik begin nu al met m'n engelse woordjes :) ). Het was CHAOS daar. Het was super druk en er waren heel veel mensen die moesten overstappen. Nadat ik eindelijk door douane heen was, moest ik eerst nog een hele wereldreis maken om bij de gate te komen. En uiteindelijk kwam ik vlak voordat de gate dicht zou gaan nog aanrennen.
Eenmaal in het vliegtuig had ik gelukkig een leuke buurvrouw en geen dikke, snurkende man. Ik moest er tenslotte 80 uur (7.40uur) naast zitten... De buurvrouw was een heel aardig meisje uit Texas, waardoor ik alvast in de Amerikaanse sferen komen!
De vlucht ging helemaal goed, totdat... ik aankwam op JFK airport in New York. Na een lange rij voor de zoveelste controle kwam ik dan eindelijk aan in de aankomsthal, waar een hele hoop mannetjes met bordjes stonden, maar die van mij dus mooi niet. Uiteindelijk zag ik een man met een knalroze bordje staan (knalroze is de kleur van EF, de organisatie waarmee ik weg ben) dus vroeg ik hem half wanhopig of hij dan misschien mijn transfer was, maar ik gaf de hoop al op toen ik: 'limousine' op z'n bordje zag staan. Vervolgens heb ik de noodnummers van de school gebeld en na een lang gesprek heb ik eindelijk kunnen uitleggen dat ik graag opgehaald wilde worden op JFK airport, terminal 7 bij de Starbucks.
De rit naar de campus duurde ongeveer een uur. Ik reisde met een meisje uit Mexico en een jongen uit Oostenrijk.
Uiteindelijk kwam ik pas in de avond aan op de campus en was ik helemaal kapot. Eten en daarna slapen dacht ik, maar dat kwam er niet van. Het eten is trouwens wel heel erg lekker hier. Tegen alle verwachtingen in, is het niet elke dag een grote pan macaroni, maar (echt waar) zo'n 4 verschillende keukens (mexicaans, aziatisch, pizza, 'daily dish') en een salade bar, waar je je eigen salade kan samenstellen. Ook hebben ze gewoon stokbrood en brood met pitjes en allerlei soorten drinken. Het ontbijt is trouwens nog geweldiger: Verse wafels, panecakes en croissantjes, havermout, granola, vers fruit, scrambled eggs, gebakken ei, gekookt ei, appels en bananen, bagels etc.) O ja en goede koffie!.
Maar goed na het avondeten wilde ik gaan slapen, alleen kwam ik er toen achter dat ik m'n telefoon kwijt was (die uiteindelijk gelukkig bij de security lag) en dat we lekkage in de kamer hadden. Nou... daar zijn ze nu nog mee bezig. De vloer is helemaal nat aan een kant van de kamer, gelukkig zijn de bouwvakkers wel gezellig en grappig (en hebben ze een geweldig Amerikaans accent) maar na vandaag zouden ze het eindelijk gerepareerd hebben (tenminste dat beloven ze). Ik heb twee roommates. Het ene meisje komt uit Taiwan en de ander uit Chili.
Gister had ik een welcome tour door New York met een grote groep. Dit was heel erg gezellig, alleen denk ik dat ik nog beter Spaans ga leren dan Engels hier, aangezien meer dan de helft hier uit Latijns-Amerika komt en ze non-stop Spaans spreken. Deze mensen zijn nog niet m'n klasgenoten, die ga ik vandaag ontmoeten en ik denk dat zij wel wat langer zullen blijven en Engels spreken, want al die Latijns-Amerikanen blijven allemaal maar 2-3 maanden.
Okee nog niet stopppen met lezen, want: Vanochtend heb ik m'n eerste bezoekje aan Tarrytown gebracht (het dorp waar de campus in staat). Het is echt het meest schattige dorpje wat ik ooit gezien heb. Ik moest op zoek naar een oplader voor mijn Macbook, omdat deze niet in de wereldstekker past. Maar zoals verwacht was er geen winkeltje in Tarrytown, die opladers voor een Macbook air verkochten. Ik had het bijna opgegeven, toen ik besloot toch nog 1 keer aan een meisje te vragen of zij wist of er echt geen winkel in de buurt was die dit verkocht. Toen zei ze dat die hier waarschijnlijk niet zit maar dat zij er nog wel een had liggen tuis en dat ik die mocht hebben, omdat haar laptop toch kapot was gegaan! Ik bood nog aan haar er wat voor te betalen, maar dat hoefde niet. Er van uitgaande dat ze me niet ging kidnappen ben ik met haar mee gelopen en heb ik m'n eerste ervaring met de binnenkant van een Amerikaanse huis gehad! (it was amaazing). Dus nu heb ik gewoon een gratis oplader van een random persoon op straat gekregen ... zo raar, maar mijn ochtend kon niet meer stuk!
Nu heb ik zometeen om 14.00 uur m'n eerste les! En hoe dat gaat verlopen... vertel ik in de volgende aflevering :)...
-
14 Januari 2015 - 09:08
Siemhoogenhout:
geweldig Nan Cau, wat een ervaringen allemaal. Blijven genieten!
Kus. -
14 Januari 2015 - 16:03
Elly Hak:
Wat leuk je eerste verslag te lezen en wat heb je al veel beleefd !!! Misschien een beetje stres met het overstappen, poeoeoe..........maar daar wor je alleen maar, nog groter van hahaaha . En ik wordt altijd blij van die verhalen zoals, dat je zomaar een oplader van iemand krijgt. Ik denk dan, er gebeuren gelukkig ook nog fantastische dingen in deze wereld !!!!! Ik hoop dat je een leuke, mooie tijd tegemoet gaat, leuke mensen mag ontmoeten, vooral veel plezier ! dikke pakkerd van xxxx elly. -
14 Januari 2015 - 18:29
Renate:
Leuk NanCao dit verslagje! Kinkt allemaal heel goed, blijf schrijven zodat we je nog een beetje bij ons hebben! Groetjes aan New York en tot snel!xxx
-
15 Januari 2015 - 23:17
Anco:
Mooi verhaal Nan Cao; wat is het hier dan rustig. Het waait en het regent , dat is het plaatselijke nieuws. Veel plezier in Tarrytown en blijf met vrolijke noot schrijven. Wij proberen het te volgen en troosten je ouders als ze je missen.
Groeten Anco en Corry -
16 Januari 2015 - 23:58
Geerjanna:
He Nan Cao, wat een avonturen al, je hebt het allemaal hardstikke goed opgelost, super!
Enne, ook nog Spaans leren lijkt me trouwens perfect. Dat Engels komt sowieso wel goed.
Heel veel plezier daar. Ik zie uit naar je volgende verslag.
Doeg, liefs Geerjanna -
18 Januari 2015 - 23:08
Anna Blokhuis:
Hallo Nan Cao,
Wat een doorzetter ben je, dat heb je nu al laten zien!
En wat heb je al het nodige beleefd.
Geniet van de tijd daar, en van alle aardige mensen, die zitten daar ook, heb ik begrepen.
liefs, Anna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
